Ik zie je

Hoe laat je liefde voelen als dat te pijnlijk is? Hoe kom je dichterbij als je op afstand wordt gehouden? Hoe leg je verbinding zonder aanknopingspunt? Hoe win je vertrouwen waar wantrouwen overheerst?
Ik zie je is een verhalenbundel over jongeren in een gezinshuis. Hun ‘rugzakken’ zijn verzwaard door trauma, boosheid, pijn en verdriet. Korte lontjes, opgebouwde muurtjes, alleen op jezelf kunnen rekenen. De impact hiervan en hun strijd om te overleven maakt Ine als gezinshuisouder dagelijks mee. In haar rugzak zitten oprechtheid, humor, een paar stevige schoenen en een spiegel. Haar motto: geen label, geen diagnose, maar jij!
Ine vertelt met passie de verhalen van prachtkinderen, die het verdienen om gezien te worden.
Bijzonder aan dit boek is het spiegeleffect: hoe kijken de jongeren naar Ine en het verblijf in het gezinshuis? Of naar elkaar? Hoe kijkt Ine naar de jongeren en hun ouders? Hoe kijkt Jeugdzorg naar Ine en omgekeerd? Deze caleidoscoop aan beelden geeft een interessante kijk in het wel en wee van een gezinshuis, die de lezer meerdere malen aan het verwonderen én denken zet.