Een wonderbaarlijk tweepausenjaar

Wat mogen we van de nieuwe paus Franciscus verwachten? Volledig onverwacht werd 2013 een wonderlijk jaar voor de rooms-katholieke kerk. Het aftreden van paus Benedictus XVI zorgde voor een schokgolf in het College van Kardinalen. Dat koos op 13 maart verrassend voor kardinaal Jorge Mario Bergoglio, uitgerekend Ratzingers 'uitdager' op het conclaaf van 2005. Welke vernieuwingen kunnen we van hem verwachten? En welke niet? Paus Franciscus zorgde onmiddellijk voor een stijlbreuk door zijn eenvoud, soberheid en warme communicatie. Dat bracht een gevoel van lente in de kerk en zorgde voor wereldwijd enthousiasme, ook ver buiten de grenzen van de kerk. De voorgaande jaren werd de kerk geteisterd door een reeks schandalen: seksueel misbruik door geestelijken, corruptie in het Vaticaan, een opeenstapeling van communicatieblunders, de ontmaskering van de huismeester van de paus als een mol. Het revolutionaire aftreden van een aan de traditie verknochte paus was een verbluffende blijk van de vernieuwingskracht van de oude kerk. De eerste maanden van zijn pontificaat maakten duidelijk dat paus Franciscus vorm wil geven aan een kerk die naar buiten treedt en aan de zijde van de armen staat. Hij wil ook de Romeinse curie grondig hervormen en meer collegialiteit brengen in het kerkbestuur, in lijn met het Tweede Vaticaans Concilie.