Oh, oh, Amerika

Amerika is voor Charles Groenhuijsen een tweede vaderland. Hij woonde er meer dan twintig jaar. Van zeer dichtbij volgde hij de afgelopen jaren de verrichtingen van Barack Obama. Amerika lijk een land in verwarring te zijn geworden.

Aan de ene kant is in korte tijd veel veranderd: verschillende staten accepteerden het homohuwelijk en introduceerden een softdrugsbeleid dat progressiever is dan het Nederlandse. Ook probeerde Obama hoop te bieden aan de vijftig miljoen Amerikanen zonder ziekteverzekering. En er verandert nog meer. Maar ondanks de hemelhoge ambities van Obama bleef ook veel hetzelfde. Nog steeds is Amerika het land met de meeste vuurwapens en de meeste gevangenen. Bijna nergens worden zoveel moorden gepleegd als daar. Ook het schrijnende verschil tussen arm en rijk bleef bestaan, sterker nog, het werd groter.

Wie op Barack Obama stemde in de hoop dat Amerika een rechtvaardiger land zou worden, is bedrogen uitgekomen. Voor wie oorlogsmoe was, geldt hetzelfde.

Wat zullen de komende jaren brengen? Zal de rechtervleugel van de Republikeinen in de knel komen nu steeds meer gematigde Republikeinen democratisch gaan stemmen? Hoe zal de buitenlandpolitiek van Amerika zich ontwikkelen? Een ding is zeker: immigranten uit de hele wereld blijven met miljoenen toestromen. Voor hen blijft Amerika ondanks alles een baken van hoop.