Frans L. Leeuw is voorzitter van Vide, directeur van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC), Ministerie van Justitie, en als hoogleraar Recht, openbaar bestuur en sociaal-wetenschappelijk onderzoek verbonden aan de Universiteit Maastricht.
Meer over Frans LeeuwOnderzoek naar relaties tussen recht en empirie, oftewel naar ‘law in the books’ en ‘law in action’, heeft een rijke traditie en wordt wel empirisch-juridisch onderzoek genoemd. Dit boek schetst een aantal van de onderzoektradities op dit gebied en wil vooral de jongste loot aan de boom een plaats geven: het digitaal empirisch-juridisch onderzoek.
Tien onderzoektradities, variërend van het (Amerikaanse) Legal Realism, de rechtssociologie en de rechtspsychologie tot de criminologie, de rechtsinformatica, de civilologie en het juridisch evaluatieonderzoek (‘regulatory impact studies’) passeren de revue. Wat zijn (en waren) belangrijke inspiratiebronnen, probleemstellingen en wijzen van theorie- en methoden-gebruik? Wat heeft digitaal empirisch-juridisch onderzoek te leren van de ‘oudere’ tradities?
Vervolgens worden drie soorten digitaal empirisch-juridisch onderzoek onderscheiden: het nieuwsgierigheidsgedrevene, het praktijkgerichte en het evaluatieve. Naast een aantal voorbeelden en thema’s van praktijkgericht digitaal onderzoek wordt een smörgasbord van thema’s en probleemstellingen inclusief vergezichten gepresenteerd. Ook wordt uiteengezet welke rol digitaal evaluatieonderzoek speelt. Enerzijds door te laten zien hoe het evalueren van juridische arrangementen te verbeteren is door (meer) gebruik te maken van (‘Legal’) Big Data en Artificiële Intelligentie (AI). Anderzijds door juist ook weer evaluatieve vragen te stellen bij het gebruik van Big Data en AI in de wereld van het recht zélf.
Enkele toekomstschetsen en ‘challenges’ sluiten het boek af.
