In de inleiding van 'Planeet Google' staat al zo veel informatie over Google dat ik me afvraag of de rest nog wel interessant kan zijn. Ik vergiste me: de inleiding geeft een historisch overzicht, veelal bekende informatie, maar daarna gaat Stross pas echt de diepte in. Hij begint met de vraag of informatie open moet zijn, of juist beschermd en afgesloten. Google pleit voor openheid, maar detailinformatie over de beroemde zoekformulier (het Algoritme, met hoofdletter A) blijft gesloten. Het Algoritme is Google's sleutel voor succes en wordt angstvallig geheim gehouden. Zo open is Google dus zelf ook niet. Aan ambitie geen gebrek bij Google. Google wil alle informatie op aarde verzamelen en doorzoekbaar maken, dus alles wat in websites, documenten, e-mailberichten, boeken, kaarten en video's staat. Het bedrijf ziet mogelijkheden nog voor de concurrentie dat doet, komt met hulpmiddelen die gretig aftrek vinden bij het publiek en lijkt bijna naïef verbaasd als het belemmerd wordt in zijn ongeremde groei vanwege zoiets als wetgeving en privacy. Want het bedoelde toch alleen maar goed? De werkwijze van Google is snel handelen en opportunistisch inspringen op mogelijkheden. Vaak wordt eerst iets bedacht en ontwikkeld. Pas als het bedrijf wordt tegengehouden en juridische problemen dreigen, gaat het kijken wat het moet gebeuren om bijvoorbeeld auteursrechten (beter) te beschermen. Google klaagt dat iedereen alleen dit bedrijf nauwlettend in de gaten houdt, terwijl andere partijen net zulke misstappen maken en daar hoor je niemand over. Hoge bomen vangen veel wind, zoals het spreekwoord zegt. Privacy is een lastig onderwerp, dat blijkt door het hele boek. Google heeft soms moeite om aan te tonen dat bij het verzamelen en organiseren van informatie geen mens te pas komt, alles wordt door computers gedaan. Wat Google betreft is privacy geen enkel issue, want er is geen mens die de informatie inziet, maar de rest van de wereld denkt er niet altijd hetzelfde over. In een wereld waar alles zo snel gaat, is het interessant te lezen hoe Google de concurrentie (in het bijzonder Microsoft) probeert voor te blijven. Het begon met Yahoo (later gekocht door Microsoft), dat te laat de waarde van Google's zoekmethode inzag. Yahoo bleef te lang doorgaan met de eigen intensieve categorisatiemethode, gebaseerd op het categoriseren van websites door mensen. Het kon daardoor de explosieve groei van internet niet bijbenen. Microsoft slaat nu (of: nu pas) terug met de zoekmachine Bing, maar voorlopig houdt de Googlezoekmachine het grootste marktaandeel. 'Planeet Google' bevat een ongelooflijk uitgebreide beschrijving van van alles rond het bedrijf Google. Bij een boek dat zo uitputtend is, valt het des te meer op als een onderwerp niet aan bod komt. Zo wordt er geen woord gerept over Googledesktop search, een applicatie die toch ook veel stof heeft doen opwaaien. Stross kan het natuurlijk gewoon vergeten zijn, maar opvallend is het wel. De auteur is een grote bewonderaar van Google, zoveel is duidelijk. Ik miste vooral in het begin van het boek een kritische noot, gelukkig is Stross later wat kritischer. Een interessant en gedetailleerd boek over een ambitieus bedrijf dat gegroeid is tot meer is dan een slimme zoekmachine.
Over Carla Verwijs
Carla Verwijs is managementconsultant met een specialisatie in kennismanagement.
