Al onze namen

Maar zijn ogenschijnlijk kalme bestaan in het Midwesten wordt overschaduwd door het verleden waar hij angstvallig over zwijgt. Niet zozeer om wat hij heeft gedaan, maar om wie hij heeft achtergelaten: de vriend die hem zo lief was, de charismatische leider die hem eerst de revolutie liet kennen en toen alles opofferde om hem te redden. In zeer contrasterende hoofdstukken die afwisselend door Isaac en Helen worden verteld, onderzoekt Mengestu in ‘Al onze namen’ op gevoelige en intelligente wijze de thema's ballingschap, verlies en eenzaamheid. Het boek heeft een enigszins politiek getinte achtergrond, maar is vooral het verhaal over twee jongens die naar de grote stad gaan, op zoek naar een beter leven. Ze vinden elkaar op de campus. Het boek verhaalt daarnaast over de liefde tussen de twee vrienden. En de liefde tussen een Afrikaanse man en een Amerikaanse vrouw, Isaac en Helen. Dinaw Mengestu is een van de opvallende stemmen uit de nieuwe Amerikaanse literatuur. Hij werd geboren in 1978 in Addis Ababa. Zijn beide eerdere romans –Kinderen van de revolutie en De leugen van Jonas Woldemariam– vertellen over Ethiopische migranten. Met ‘De leugens van Jonas Woldemariam wint Mengustu in 2011 de Ernest J. Gaines Award for Literary Excellence. Naast verhalen schrijft Mengestu ook journalistieke stukken over Afrika. Daarmee probeert hij de clichés en vooroordelen over Afrika te doorbreken en te corrigeren met echte verhalen over echte levens, niet enkel over slachtoffers en geweldenaars. Zelf zegt hij: ‘Als ik schrijf over Darfoer of Congo, wil ik duidelijk maken dat geweld niet het directe gevolg is van ‘cultuur’, maar dat het voortkomt uit politieke keuzes en belangen.’