Natuurlijk heeft het feit dat zij in haar jeugd onder meer in Taiwan heeft gewoond haar uiteraard veel basiskennis opgeleverd en ook haar studierichting helpt daaraan mee. Dat neemt echter niet weg dat het schrijven van een roman over een dergelijk complex thema, geen sinecure is. ‘Matsu gaf geen antwoord. Haar Chinese echtgenoot was al jaren niet in Nagasaki geweest en zijn brieven kwamen zeer onregelmatig. In de brieven die ze wel van hem ontving had Zhi-Long alleen maar belangstelling getoond voor zijn zoon.’ Een gedetailleerd en onderhoudend boek is het resultaat. De auteur hanteert een prettige en vlotte schrijfstijl die maken dat ‘Formosa, voorgoed verloren’ boeit.
De lezer voelt zich betrokken en getuige van de gebeurtenissen. ‘De raad in Batavia was de laatste tijd steeds zuiniger geworden met investeringsgeld voor Formosa, en beklaagde zich continu over de hoge kosten die nodig werden geacht voor het verbeteren van haar infrastructuur.’ De VOC heerst over Formosa (thans Taiwan) van 1629 tot 1662. Door de weigering van de Chinezen om zich te vestigen op het vasteland, streken de Hollanders daar neer.
De meest praktische en dichtstbijzijnde plek om handel met China te drijven. Door de oorlog in China zochten echter steeds meer Chinezen hun heil op Formosa, waardoor de Hollanders met regelmaat voor problemen werden gesteld. Vooral wanneer krijgsheer Koxinga besluit zich eveneens op Formosa te vestigen. ‘Onder de verhoogde staat van paraatheid gaf hij het bevel om alle op het eiland arriverende Chinezen een nauwkeurige inspectie te laten ondergaan. Iedereen werd streng gecontroleerd en ondervraagd, en in geval van ernstige verdenking gefolterd.’ Wellicht dat het thema de doorsnee lezer in eerste instantie tegenhoudt, maar ik wil dit boek evenwel van harte aanbevelen. ‘Formasa, voorgoed verloren’ boeit en beklijft! Chapeau voor deze auteur die het heeft aangedurfd dit thema op te pakken en voor Uitgeverij Conserve voor het op de markt brengen van dit interessante boek.
