'Op naar het feestje van jouw toekomst!' staat er op de voorkant van het boek. Het lettertype en de afgebeelde confetti geven het inderdaad een feestelijke uitstraling. Het is gemakkelijk om dit te overdrijven, maar naar mijn gevoel is de omslag van het boek goed afgestemd op de inhoud ervan. Feestelijk, maar niet jolig. Het idee van de light coach ontstond toen Daan Prudon zelf in lastig vaarwater terecht kwam en hij zich realiseerde dat hij gewoon zichzelf wilde worden. Hij wilde de zware thema's waar je op zo'n moment mee te maken krijgt echter wat lichter maken. Iedereen kan namelijk af en toe wel wat reflectie gebruiken, maar dat kan ook eenvoudig. Prudon leidt de lezer via anekdotes en opdrachten door vijf hoofdstukken. Hij begint met het vaststellen van je identiteit. Waar liggen je interesses, waar ben je goed in, wat vind je belangrijk? In dit hoofdstuk kwam ik direct dingen tegen die ik wilde proberen. Met schijnbaar achteloze vragen als 'Wat is je favoriete voedsel en waar op de wereld eet je dit het liefst?' en 'Waarmee verveel je je vrienden tot diep in de nacht?' zorgt hij dat je nadenkt over je voorkeuren zodat je daaruit een rode draad kunt halen. Vervolgens zijn er opdrachten om dit uit te werken en heb je inderdaad aan het einde van het hoofdstuk een mooi beeld van jezelf geschetst. Opvallend is dat dit meestal ook het beoogde resultaat is van 'heavy coaching', maar de weg ernaartoe dan veel ingewikkelder is. Dit effect wordt nog versterkt door de vele tips voor muziek, boeken of films die bij de inhoud van het boek aansluiten op dezelfde luchtige manier. Omdat je niet naar je toekomst kunt reizen zonder je verleden, verdiept Prudon dit in het tweede hoofdstuk: hoe was je als kind? Welke eigenschappen zou je niet kwijt willen raken? Hoe blijf je jong? Wellicht waren mijn verwachtingen te hoog gespannen door het eerste deel, maar ik haalde weinig nieuws uit dit hoofdstuk. Ik begrijp het nut van het 'verankeren' van mooie ervaringen om dat in de rest van je leven te kunnen gebruiken, maar meer komt er niet uit in dit hoofdstuk. De voorbeelden zijn leuk, maar voegen lang niet allemaal iets toe. Ik krijg de indruk dat de schrijver zelf ook niet goed weet hoe hij dit hoofdstuk hetzelfde formaat moet geven als de overige. Zeker omdat hij ineens op de proppen komt met een lijst met festivalsurvivaltips. Voor mij komt deze echt uit de lucht vallen. En dan zitten we ineens in hoofdstuk 3. Daarin blijft het festival/muziekthema erg hangen. Ik begrijp dat dit vanuit de achtergrond van Daan Prudon voor de hand ligt, maar voor mensen met minder festivalervaring (zoals ik) sluit dit niet aan bij het coachingsthema. Hierdoor ontstaat er een soort afstand, wat erg jammer is, want er staan ook in dit deel van het boek erg goede tips en opdrachten. In 'Talenten benutten' kom ik zo bijvoorbeeld de netwerkopdracht tegen en een goede onderbouwing vanuit de theorieën van Tony Robbins en Abraham Maslow. In de laatste twee hoofdstukken (Hoe maak je een keuze? Wat is Light Coaching?) komt de kracht van het begin gelukkig weer terug en wordt het in beweging komen weer volop als doel in beeld gebracht. Hierin wordt ook duidelijk wat precies de relatie van het lightcoachingsteam met festivals is en hoe ze zichzelf hebben neergezet voor het publiek. Dit maakt veel van de eerdere hoofdstukken duidelijker, wellicht had de schrijver beter hiermee kunnen beginnen. Behalve mijn disconnectie met het festival-middenstuk, ben ik erg onder de indruk van de auteur en wat hij bereikt heeft. Hij laat zien dat we allemaal met een paar simpele vragen kunnen ontdekken wat onze juiste weg is en of we daar al in de buurt komen. Een pareltje dat gewoon wil blijven.
Over Veerle Blajic-Kik
Veerle Blajic-Kik is opleider klantcontact bij UWV. Zij geeft opleidingen aan nieuwe medewerkers in wetskennis, communicatie en systeemtrainingen. Daarnaast verzorgt zij trainingsdagen communicatie voor ervaren medewerkers door het land.
