Zo puur als chocola

‘Met intens genoegen keek Daisy naar het drukke gewoel van de Albert Cuyp-markt. Vrouwen in de meest aparte kleding dromden voor de kraampjes en mannen stonden in groepjes bijeen om de dagelijkse roddels uit te wisselen. Hoeveel nationaliteiten liepen hier wel niet rond, vroeg Daisy zich af.’ Crispijn heeft een fijne en onderhoudende schrijfstijl. Haar dialogen kloppen en verlopen heel natuurlijk. Haar personages zijn niet zozeer heel bijzonder als wel zeer geloofwaardig neergezet. Je kent ze, je komt ze op straat en in de bus tegen. Zo is het ook met de verhalen die deze auteur vertelt. Het kan allemaal werkelijk gebeurd zijn. Je gelooft elk woord en haar boeken geven je een prettig gevoel. Goh…zou daar de term ‘feelgood’ vandaan komen…. ‘Amsterdam zag eruit als een ouderwetse kerstkaart: de Sint Nicolaasbasiliek met de besneeuwde torens tegen de blauwe hemel, het ouderwetse Noord-Hollandse Koffiehuis en de hoge koopmanshuizen aan de overkant van het water met hun witte daken die weerspiegelden in het water...' Conclusie, ‘Zo puur als chocola’ is een fijn boek, dat eenzelfde gevoel achterlaat.