Witte zwanen, grijze zwanen

‘De zon gaat bijna onder en boven hun hoofden varen twee heteluchtballonnen voorbij op zoek naar een landingsplaats. Ze horen het aanblazen van het vuur in de ballonnen om ze op een bepaalde hoogte te houden. Het is indrukwekkend om ze traag en statig laag over de haven te zien komen.’ De positieve levenshouding van Anna en de plezierige relatie die zij heeft met haar familieleden en buurvrouw, geven de lezer simpelweg een prettig gevoel. ‘Anna lacht en knipoogt naar hem. Als ik meer wil weten, kom ik zeker langs Janus. Nu heb je me al geweldig geholpen. Bedankt! Ik had nooit verwacht dat ik al zo snel een goed spoor zou vinden.’ Gerits beschikt over een ritmische en vertellende schrijfstijl waarmee zij haar lezers weet te boeien, zelfs in het ‘alledaagse’. De wijze waarop zij haar personages en hun emoties beschrijft, getuigt bovendien van een krachtig empathisch vermogen waardoor de lezer zich met hen kan identificeren en je hen in je hart sluit. ‘Jan zit naast Anna en hij neemt haar had vast. Het verhaal raakt ook hem diep. Wat een avond! Het gaat hier over veel meer dan zomaar een onbekende saboteur. Dit alles is een vreselijke wraakactie voor een afgewezen liefde.’ Kortom, na de debuutroman ‘Hond in een kegelspel’ is dit opnieuw een zeer plezierige en onderhoudende roman van de hand van Gerits. Qua schrijfstijl overtreft het, wat uw recensent betreft, het eerste boek van deze auteur.