strong>‘Weekendje weg’ vertelt het verhaal over de zussen Sylvia, Iris, Els, Karin en Tara. De zussen leven elk hun eigen leven met hun partners, kinderen en een carrière. Een keer per jaar gaan ze een weekend samen weg. Als zussen onder elkaar, zonder inmenging van anderen.
Elk van de zussen draagt echter een bepaald geheim met zich mee. Dat geheim proberen ze krampachtig te verbergen voor de anderen. Maar hoe doe je dat, als je drie dagen in een boerderijtje op elkaars lip zit? Ziekte, overspel, zwangerschap, schulden; het blijkt een explosieve mix die zorgt voor een enorme uitbarsting tijdens hun verblijf. Hoe overleven ze dit weekend en kunnen ze elkaar daarna nog recht in de ogen kijken?
‘Ze was altijd bang voor de heftige reacties van haar familie en vrienden als het uit zou komen. Daarom koos ze die jaren voor geheimhouding. Maar waarom heeft ze dan uitgerekend bij Syl haar hart uitgestort? Omdat ze dat vroeger ook deed.’
Je kunt er niet omheen, met ‘Weekendje weg’ levert José van Winden een vrouwenboek pur sang af. Het zal overigens voor heel veel vrouwen herkenning oproepen. Of je nu zusters hebt, of de herkenning komt voort uit de band die je hebt met vriendinnen. De raakvlakken vind je ongetwijfeld.
‘Met grote sprongen rent Els naar boven. Ze staat doodstil naast Karin. Samen staren ze naar het tafereel dat zich voor hun ogen afspeelt. Op een stoel naast het bed zit een voor hen onbekende man. Hoe hij eruit ziet, registreren ze niet. Wat hij vast heeft wel: een mes, tegen zijn pols. Tegenover hem zit Iris.’
Veel vrouwen zullen zich identificeren met een of meer van de zussen en dat heeft niet alleen te maken met het feit dat wij dat nu eenmaal graag doen, maar ook door de knappe wijze waarop de auteur de verschillende karakters heeft uitgewerkt en daarmee haar lezers de gelegenheid biedt tot een dergelijke identificatie.
‘Iris loopt naar beneden met het bundeltje kleren van Herman dat ze op haar slaapkamer bij elkaar heeft geveegd. Zijn autosleutel heeft ze in haar mond. Het is raar om zo omgeven te zijn door zijn geur en smaak, zonder zijn warmte daadwerkelijk om haar heen te hebben.’
Van Winden heeft een hele fijne schrijfstijl. Warm, dichtbij en werkelijk. Haar grote kracht ligt echter in haar voortreffelijke dialogen!
