strong>‘Wervelstof’ houdt al direct een dilemma in zich verscholen: Wat doe je als iemand je, nadat je slechts één dag samen hebt doorgebracht, een open ticket stuurt naar de andere kant van de wereld?
Hoofdpersoon Suzan worstelt met dit dilemma. Zekerheid en avontuur strijden om de eerste plaats. Een gevecht dat niet verdwijnt, ook niet aan de andere kant van de wereld. Is het overwinnen van eenzaamheid haar redding?
Deze roman van debuterend auteur Esther Suzanna, leest gemakkelijk. Het is enerzijds een liefdesverhaal en anderzijds doet ‘Wervelstof’ verslag van een lange reis. In welk genre gaan we dit debuut vatten, vroeg ik mij af. Na van alles de revue te hebben laten passeren, houd ik het maar op ‘roman’.
‘Het leek alsof we aarzelend om elkaar heen draaiden, beiden te onzeker over de gevoelens van de ander om de eerste stap te zetten, maar misschien was dat alleen mijn gevoel.’
Niet alleen hoofdpersoon Suzan, maar ook ‘haar’ Steve, komen goed uit de verf alhoewel je eigenlijk nog wat meer van de achtergrond van Steve te weten wilt komen. Maar enfin, het verhaal draait om Suzan en is ook vanuit haar perspectief geschreven, slechts afgewisseld door een enkel ‘Steve-hoofdstuk’.
‘De totale desolaatheid van de omgeving maakte oefenen ongevaarlijk. Lege bierblikjes, een peer en een appel moesten het ontgelden en ik bleek een goed schutter. Steve was onder de indruk van mijn focus en ik zelf eigenlijk ook.’
Suzanne hanteert een plezierige schrijfstijl. Het is haast alsof ze naast je zit en je het verhaal vertelt. Haar dialogen zijn geloofwaardig en natuurlijk. Deze auteur bewijst overigens dat ook een boek zonder enorm zwaar onderwerp kan opvallen door fraaie zinssamenstellingen. Want ja, als een boek begint met: ‘Typerend voor het jaargetijde met de winter in aantocht sijpelde het grijze ochtendlicht mijn gemoedsrust binnen’, dan lees ik met plezier verder!
Kortom, ‘Wervelstof’ is een intrigerend boek en ik kijk met nieuwsgierigheid uit naar volgend werk van deze auteur.
