Mijn eerste euthanasie

Je bent klaar met je opleiding tot arts. Opgeleid om mensen te genezen. Dan, op een dag, komt de dood je spreekkamer binnen. Een patiënt wil euthanasie bespreken en wil dat jij deze verleent. Jouw eerste keer. Welke herinnering heb je aan je eerste euthanasie? Heeft deze invloed gehad op je werk als arts? Ben je er een andere dokter door geworden? Heeft de uitgeleide naar de dood jouw persoonlijke kijk op het leven en het sterven veranderd? Heb je de dood veroorzaakt of heb je deze verzacht?

'Mijn eerste euthanasie' geeft een intieme inkijk in het werk van artsen en euthanasie. Achttien artsen vertellen openhartig over de betekenis van levensbeëindiging en hoe je als arts hiermee omgaat. Is het een worsteling? Wen je eraan? Zit er schoonheid in de dood? Hoe is het om zo dicht bij de dood te zijn? 'Mijn eerste euthanasie, verhalen van artsen' bevat persoonlijke verhalen over stervensbegeleiding en is tegelijkertijd een ode aan het leven.
Dit boek is voor jou, of je nu wel of geen arts bent. Dit boek is voor je moeder, je broer, je buurvrouw, je beste vriend en je collega. Omdat we allemaal ooit dat laatste stukje van het leven tegemoet gaan. We mogen het daar best wat meer over hebben, de dood mag meer in het midden van het leven bestaan.

Verlies, afscheid en rouw spelen een belangrijke rol in het leven van Wendy Tollenaar (1973). Samen met zus Viola is zij eigenaar van Luistertuin. Zij begeleiden uitvaarten en ondersteunen mensen in verlies en rouw. Wendy is verlies- en rouwtherapeut in opleiding aan de Sociale Academie in Utrecht. In 2023 werkte Wendy als zorgvrijwilliger in een
hospice. Wendy schrijft verhalen en gedichten. Zij geeft trainingen en interactieve lezingen en maakt levendige programma’s op maat rond het thema ‘de dood’.

Met een voorwoord door Bert Keizer, specialist ouderengeneeskunde en filosoof en betrokken bij de levenseindekliniek.