‘Te veel stress, meer niet. Te veel uit het verleden dat het heden doorboorde. De gedachten van Brenna’s zus, fris en levendig in het dagboek, haar vaders zelfmoord van tientallen jaren geleden, nu als iets nieuws…voor haar in elk geval.’ Gaylin wekt met haar vlotte schrijfstijl een mysterieus sfeertje op. Bovendien weet zij de spanning goed op te bouwen. De diverse wendingen in het verhaal, die bij een ander wellicht verwarring zouden veroorzaken, maken ‘Blijf bij me’ echter aantrekkelijk en onvoorspelbaar. ‘Brenna ziet de manier waarop Maya naar haar kijkt, het verdriet in haar ogen, de opwellende tranen. Maar in gedachten is ze nog bij 23 oktober 1998. Ze heeft een etentje met haar oude baas Errol Ludlow. Ze hoort zijn stem… Maya zegt: Om jouw aandacht te krijgen, moet je eerst iets zijn wat in het verleden is gebeurd.’ De diverse personages in ‘Blijf bij me’ weet de auteur treffend te karakteriseren. Vooral hoofdpersoon Brenna Spector is een boeiend personage. ‘Brenna staarde naar het pistool. Ze voelde zich weer drie jaar oud. Hulpeloos. Haar blik gleed van de loop naar de blik van haar zus en ze herinnerde zich weer dat Clea op haar zeventiende over haar bed gebogen had gestaan.’ Zo nu en dan, stuitte ik wel plots op een taalmissertje. Dat stoort mij. Dat neemt echter niet weg dat ‘Blijf bij me’ alle ingrediënten bevat die je mag verwachten van een thriller. Geen absolute hoogvlieger, maar zeker een plezierig boek. De delen van de Brenna Spector-serie zijn overigens prima los van elkaar te lezen, zo ook dit afsluitende deel.
Recensie
blijf bij me
‘Blijf bij me’ is het laatste boek in de serie over privédetective Brenna Spector. De neurologische aandoening waar Spector aan lijdt, hyperthymesia, veroorzaakt dat zij zich alles tot in de kleinste details kan herinneren. Een bijzonder detail dat Gaylin goed heeft verwerkt in het verhaal. Het komt duidelijk tot uiting, maar overheerst niet.
Hanneke Tinor-Centi
|
5 september 2016