Vervolgens beschrijft ze het lichaam in de sociale context (zakelijke context, privé en uitgaan) en eindigt ze (zoals in elk voor Dummies-boek) met een aantal top-10-rijtjes (bedrog doorzien, aantrekkelijk gevonden worden, meer over iemand te weten komen zonder het te vragen en woordeloze communicatie verbeteren). Alle hoofdstukken worden ondersteund door anekdotes en praktische en concrete tips over hoe je aardig, positief of zelfverzekerd over kunt komen. Eén van de tips die ik hier al verklap is dat een zakelijke handdruk maximaal 3 seconden mag duren, tenzij je nog andere plannen hebt. Zeer praktisch en concreet, inderdaad.
In de inleiding van 'Lichaamstaal voor Dummies' stelt Elizabeth Kuhnke dat ze ervan uitgaat dat de lezer al iets weet van lichaamstaal. Door deze mededeling had ik verdieping van het onderwerp verwacht. Dit blijkt echter niet zo te zijn. Voor mensen die verdieping zoeken zijn er wellicht meer geschikte boeken op de markt, maar dat spreekt gezien de titel wel voor zich. Het boek is echt bedoeld voor dummies: mensen die wellicht ooit van het woord lichaamstaal hebben gehoord, maar er tot dusverre nog weinig mee hebben gedaan.
Voor deze groep mensen biedt dit boek een schat aan informatie over allerlei soorten lichaamstaal, trekjes en houdingen en het lezen daarvan. De soms ietwat gekunstelde anekdotes en open deuren ('Als je sommige […] karaktereigenschappen niet zo leuk vindt, verander dan je manier van denken. Naarmate je denkwijze verandert, veranderen ook je handelingen') doen hier weinig aan af.
Met het lezen van dit boek alleen ben je er echter nog niet: het lezen van lichaamstaal vergt veel oefening. En dit boek geeft daar een goede houvast voor. Terwijl ik het lees en de recensie schrijf bevind ik me op een tropisch eiland in de Atlantische oceaan waar het 25 graden is, in een hotel met zwembad en uitzicht op de zee. Dé ideale locatie om mijn gedachten eens over de inhoud van dit boek te laten gaan. Maar vooral ook om in alle rust mensen te observeren, oefenen met het lezen van lichaamstaal dus.
Na het lezen van de tips besluit ik tijdens het ontbijtbuffet in de ontbijtzaal eens goed om me heen te kijken. In de hoek zie ik een jong stel waarvan de jongen z'n bord nog vol heeft liggen met broodjes, ei, kaas en spek en het meisje verveeld voor zich uit kijkt en aan haar thee nipt. Ik zie dat ze haar voeten naar de uitgang heeft gericht en voortdurend aan het wiebelen is. 'Ah, zojuist geleerd in het boek!', denk ik, 'het meisje is ongeduldig en wil weg!'
Aan de andere kant van de zaal zit een ouder echtpaar waarvan de man druk aan vertellen is. Aan het eind van z'n verhaal barsten ze beiden in lachen uit en legt de vrouw haar hand op zijn arm.'Ah, ook zojuist geleerd in het boek!' denk ik weer, 'die kennen elkaar al jaren en bevinden zich in de intieme zone'.
Ook heb ik met het boek in mijn achterhoofd eens naar mijn eigen handelen gekeken. Het is algemeen bekend dat Nederlanders tot één van de langste volkeren ter wereld behoren en ik vermoed dat Friezen het gemiddelde in Nederland omhoog trekken. Nu ben ik met mijn 1.78 m (en opgegroeid tussen de lange Friezen) maar een relatief klein mannetje en ik merk dat ik in gezelschap van grote, Nederlandse mannen vaak wat extra rechtop ga staan. Wellicht is dit om me langer te doen lijken en misschien ook om me meer een gelijke te voelen onder de anderen?
Lichaamstaal komt voort uit dierlijke instincten, zegt het boek, en dat kon nog wel eens waar zijn ook. Had ik dit allemaal ook geweten zonder dit boek te hebben gelezen? Waarschijnlijk wel. Ik merk dat gevoel een grote rol speelt bij het lezen van lichaamstaal en stiekem hebben we dit gevoel van nature allemaal al wel een beetje.
Toch maakt het boek me wel weer bewust van het feit dat er naast woorden nog zoveel andere aspecten zijn om op te letten wanneer mensen communiceren; aspecten die juist veel meer zeggen dan deze woorden. Dit is voor mij geen schokkend nieuwe boodschap, maar wel iets waarvan het geen kwaad kan om er weer even bewust van te zijn.
