‘De meisjes’ draait namelijk in de kern om de vriendschap tussen twee meisjes. Evie en Connie. Connie is de hartsvriendin uit Evie’s jeugd, degene die haar het beste kent van iedereen en uiteindelijk wel haar enige houvast. ‘Er was geen Connie om me te kalmeren en moed in te spreken, alleen de verstikkende constante van mijn eigen ik, dat verdoofde, vertwijfelde gezelschap.’
Het is nauwelijks voor te stellen dat het hier om een debuterend auteur gaat. De creatieve schrijfstijl en de wijze waarop Cline haar personages karakteriseert is fenomenaal. De meisjes met de vuile jurken en slierterige haren, de mensen rondom Evie, maar vooral Evie zelf. Cline weet haar personages zo waarachtig te beschrijven dat je er van overtuigd raakt dat je ze onlangs nog bent tegengekomen. Uiterst gedetailleerd, maar gelijktijdig genuanceerd. ‘Ze verkeerden op een onduidelijke drempel, mooi en lelijk tegelijk, en hun aanwezigheid trok een rimpeling van waakzaamheid door het park.’ De wijze waarop Cline beschrijft hoe de jonge Evie worstelt met haar ontluikende seksualiteit en de nieuwe partners van haar onlangs gescheiden ouders is zo werkelijk en zo broos, dat je niet anders kunt hebben dan diep respect voor dit waarlijk fraaie debuut van Emma Cline! ‘Ik had iets gedaan wat eigenlijk niet mocht. Een persoonlijke zwakte getoond, het schrikachtige hazenhart ontbloot.’ Cline schetst overtuigend de kwetsbaarheid van de opgroeiende Evie en de vele gevaren die op de loer liggen, niet in de laatste plaats mannen. Evie ontdekt dit op hardhandige wijze. ‘Ik dacht dat houden van iemand als een soort bescherming fungeerde, alsof de persoon in kwestie de omvang en intensiteit van je gevoelens begreep en daar zijn daden op afstemde.’ Iedereen maakt in zijn leven wel iets mee wat faliekant verkeerd af had kunnen lopen. Dat dit niet gebeurt berust veelal op toevalligheden. Cline laat ons dat moment in het leven van Evie meemaken in haar ingrijpende debuutroman. ‘Ik voelde de haat in me groeien, en het was bijna lekker hoe groot die was, onversneden en heftig’. Kortom, een prachtig en krachtig debuut dat naar mijn mening volop in de schijnwerpers terecht mag komen!
