'Hebt u een CEO-brein?' gaat niet over biologie en vereist geen neurowetenschappelijke achtergrond van de lezer. Het gaat vooral over management en biedt aan de hand van zeven delen en eenendertig korte hoofdstukken een goed beeld waar het bij management om gaat. En dat blijkt lang niet mis. Veel interessante onderwerpen passeren de revue. Dingen die je onderstreept en die je de moeite waard vindt om nog eens iets mee te doen of om aan je collega's op het werk te vertellen. Wat te denken van het feit dat topmanagers vandaag de dag steeds minder tijd doorbrengen bij hun klanten en leveranciers. 'Blijkbaar radicaal gedelegeerd', stelt Marc Buelens nuchter vast. De auteur maakt ook creatieve uitstapjes en verrast de lezer met inzichten die hij niet snel verwacht. De lezer wordt zelfs meegenomen naar de chefs van Franse driesterrenrestaurants en Buelens beschrijft keurig wat managers van hen kunnen leren. Zo is les 2 dat alle chefs geobsedeerd zijn en hun vak als een passie zien en dat ze van elk moment genieten. Chefs raken gemakkelijk in een flow. En les 3 leert dat u absolute topkwaliteit alleen bereikt door een vergaande vorm van formalisering en standaardisatie. Wie had dat gedacht? Terwijl juist veel organisaties verwoede pogingen doen om van hun bureaucratische imago af te komen, legde Buelens al in 2006 uit dat formalisering en standaardisatie essentiële onderdelen vormen van toporganisaties. Dit simpele voorbeeld illustreert treffend met hoeveel verschillende aspecten een manager te maken heeft en dat al die verschillende managementtrends vaak een eenzijdige kijk bieden. Het CEO-brein is een populaire naam voor de wat saaiere term 'managementbrein'. Het zou er voor zorgen dat de taalvaardigheid, het geheugen en de aandacht zó op elkaar afgestemd zijn dat ze een doel kunnen bereiken. CEO-breinen zitten vol met doelstellingen en planningen, maar wie denkt dat dit brein ver verwijderd is van emoties heeft het niet helemaal juist: het managementbrein bevindt zich evenals de primitieve emoties in de frontale en prefrontale lob. Het kan natuurlijk gebeuren dat mensen weinig te maken hebben met dit CEO-brein. Bijvoorbeeld omdat ze geen affiniteit hebben met de inhoud van de werkzaamheden of omdat ze niet over de kwaliteiten beschikken en wellicht beide. Een dergelijke situatie zou vooral voorkomen bij perfectionisten en kunstenaars. Deze groepen krijgen de kwalificatie van Buelens: het 'Grote Management Tekort'. Perfectionisten schieten niet op en kunstenaars lukt het maar niet om met doelstellingen te werken. De auteur legt uit dat vrouwen waarschijnlijk een sterker CEO-brein hebben maar dat -zoals genoegzaam bekend - veel mannen vooral de top halen. Vandaar de vraag aan u: is een CEO-brein wel nodig om de top te halen? Wie meer te weten wil komen over de aspecten waar een manager mee te maken heeft, doet er goed aan dit kostelijke boekje te lezen.
Over Peter de Roode
Drs. Peter de Roode is zelfstandig adviseur en trainer. Hij ondersteunt organisaties bij het invoeren van grootschalige veranderingen waarbij gedragsverandering centraal staat.
