strong>Hoofdpersoon in ‘Evenwicht’ is Marli van Doorn. Marli is een jonge vrouw met een problematisch verleden, waarin ze een zeer moeizame relatie met haar moeder had. Ze werkt op de afdeling medische administratie van het lokale ziekenhuis en krijgt derhalve veel patiëntendossiers onder ogen.
Aangezien Marli al jaren lijdt onder haar lichaamsgewicht, is zij geïnteresseerd in een maagverkleining. In haar zoektocht naar meer informatie over deze ingreep, wordt ze geconfronteerd met een aantal bizarre sterfgevallen. Ze begint met het verzamelen van informatie tot ze op enig moment waarschuwingen ontvangt waarbij de afzender haar sommeert te stoppen met haar ‘onderzoek’. Marli begint te vermoeden dat er in het ziekenhuis duistere zaken gaande zijn.
‘Ik doe de lampen in het archief uit, trek de deur open en kijk voor de zekerheid achterom of ik het licht in het kantoortje heb uitgedaan. Ik sta stijf van de schrik. Zag ik dat goed? Met ingehouden adem tuur ik in de duistere ruimte.’
Met ‘Evenwicht’ levert Coppens een geslaagd debuut af. De thema’s die de auteur gebruikt voor haar boek zijn boeiend, het verhaal interessant. Mijn verwachtingen waren enigszins anders aangezien ik vooraf vernomen had dat in het boek de thema’s boulimia en een moeizame moeder-dochter relatie, de boventoon zouden voeren. Ik zette mij schrap aangezien dit thema’s zijn die mij persoonlijk raken, maar de werkelijkheid was in mijn beleving anders.
Toegegeven, Marli heeft een moeizame relatie gehad met haar –inmiddels overleden- moeder en ja, zij heeft een boulimiaverleden. Deze thema’s blijven naar mijn mening echter redelijk onderbelicht. Waar ‘Evenwicht’ in hoofdtoon over gaat zijn de misstanden in het ziekenhuis waar Marli werkt en het onderzoek dat zij hiernaar doet hetgeen haar niet in dank wordt afgenomen en haar in gevaarlijk situaties doet terechtkomen. Deze thrillerachtige setting is heel aardig uitgewerkt en geloofwaardig van opzet.
‘Hij pakte een nieuwe set ampullen, een doosje handschoenen, een flesje Rohypnol en een fles chloroform van het schap. Uit zijn bureaulade nam hij de zakflacon wodka en mengde er een halve ampul van het gif doorheen.’
Middels diverse hoofdstukken in cursief, laat Coppens de dader zijn visie geven op de gebeurtenissen en dit geeft een aardige extra dimensie aan het boek.
Coppens maakt gebruik van vlotte dialogen en haar personages zijn beeldend uitgelicht. Haar schrijfstijl is uiterst prettig, maar deze debuterende auteur laat met ‘Evenwicht’ bij mij de indruk achter dat ze meer in zich heeft!
Dit debuut is weliswaar geen ‘ijzingwekkende’ thriller, maar zeker een fijn debuut!
