strong>‘Sluimerend vuur’ vertelt het verhaal over een drietal families uit het koninkrijk Laskoro. Laskoro bevindt zich in de Plejaden in het sterrenbeeld Taurus. Er is een vloek uitgesproken over Laskoro waardoor de samenstelling van de seksen drastisch is gewijzigd. Er zijn in Laskoro maar liefst drie keer zoveel vrouwen als mannen. Bovendien baren de vrouwen nauwelijks zonen, waardoor deze scheefgroei allengs toeneemt.
Het koninkrijk kent grote technische ontwikkelingen, zoals computers en ruimteschepen, Hogesnelheidswegen en cybernetica. Ritovysche kristallen leveren de energie voor alle apparatuur. Bovendien zijn er handelsverdragen afgesloten met de bevolking van andere planeten, waaronder die van Swanase.
‘Jima lag op bed en kon moeilijk in slaap komen. Hij dacht na over wat hij uit de brieven ontdekt had: Irene Moran was behalve koningin ook hogepriesteres geweest. Maar had Laskoro dan echt een godsdienst? En waarom had niemand hem dat dan geleerd?’
Omdat zijn broer te kennen heeft gegeven, geen kroonprins te willen zijn, is Jima Revaldesh-Morane de enige kandidaat voor de troonopvolging. Jima is echter een dromer. Is hij in staat zijn volk de nodige bescherming te bieden? Waar komen de dromen over een viertal vrouwen vandaan die Jima bij herhaling heeft en waarmee hij zijn energie kwijtraakt? Wie is de geheimzinnige vijand die telkens weet te ontkomen en die zelfs voor de magiërs ongrijpbaar is? Je leest het in ‘De vergeten vloek’.
‘In de weken die volgden, werd het Lucian duidelijk dan zijn broers er toch niet gerust op waren dat hij vader niet op wilde volgen als Wanzjen. Wanneer hij in de buurt van Martin en Harry kwam, voelde hij zich niet op zijn gemak. Zij dachten dat er een machtsstrijd van zou komen.’
‘Sluimerend vuur’ gaat onderhuids over het vinden van balans, verantwoordelijkheidsgevoel en vertrouwen. Net als in het ‘gewone leven’, kent in deze fantasiewereld de politiek arena fricties in fracties die veelal het daglicht slecht verdragen.
‘Lucian dacht na. De RRP had wel zijn sympathie als het om hun partijprogramma ging. Hij wist nog te weinig van hen af om nu al ruzie met hen te maken en het gevaar te lopen dat hij werd overgeplaatst naar een kleine tempel waar hij minder invloed had.’
Heijkoop en Boudestein hebben met ‘Sluimerend vuur’ een uiterst boeiende vertelling afgeleverd. De opbouw van het boek zit knap in elkaar en de schrijfstijl van deze twee vrouwen –die samen schrijven onder het pseudoniem Johanna Lime- is zeer plezierig. Hun grootste talent is echter het neerzetten en uitwerken van de personages. Ondanks dat deze personages geheel uit hun creatieve brein ontspruiten en je ze nimmer in het echte leven zult ‘tegenkomen’, heb je het gevoel ze te ‘kennen’ als ware ze werkelijk.
De verhaallijn kent een gedegen opbouw en de spanning neemt allengs toe. Het boek valt het best onder te brengen in het fantasy c.q. sciense fiction genre.
Overigens mag de fraaie wijze waarop Heijkoop en Boudestein de couleur locale tekenen, niet onvermeld blijven; knap!
