Sterke verhalen, sterke leiders

Het boek is opgedeeld in vijf hoofdstukken; vijf krachtlijnen zo je wilt, die de lezer begeleiden om via efficiënte storytelling tot innovatie en verandering te komen. Deze krachtlijnen zijn achtereenvolgens: 1. Data versterken met verhalen. 2. Je ego niet in de weg laten staan van je verhalen. 3. Kiezen voor pull-verhalen en niet in de valkuil van de push-verhalen trappen. 4. Luisteren naar verhalen om zo een verhaalcultuur te ontwikkelen. 5. De fictie overlaten aan Hollywood. De kunst van het leidinggeven wordt op allerlei universiteiten en in opleidingen onderwezen, het bedrijfsleven staat bol van de managementprogramma’s en er zijn talloze boeken over geschreven. In dit eindeloze aanbod aan informatie komt verrassend genoeg aan het licht dat de hedendaagse leider nog altijd op zoek is naar manieren om te inspireren, te overtuigen en te beïnvloeden. Stevens is er heilig van overtuigd dat leiderschapsverhalen de binding kunnen betekenen tussen de leider en zijn mensen, maar dan uitsluitend wanneer het ‘eerlijke’ verhalen zijn, ervaringsverhalen, persoonlijkheidsverhalen, positieve verhalen. Bovendien meent Stevens dat je alleen dán verhalen kunt vertellen als je ook bereid bent om écht en veel naar andere verhalenvertellers te luisteren en ook anderen aan te zetten om verhalen te vertellen. Voor leidinggevenden, zo meent Stevens, is storylistening minstens zo belangrijk als storytelling. Door naar verhalen te luisteren kom je er namelijk achter wat mensen belangrijk vinden en kom je te weten wat er leeft binnen een organisatie. Raf Stevens is overtuigd van het belang van storytelling voor CEO’s. Middels zijn boek ‘Sterke verhalen sterke leiders’ probeert hij zijn lezers mee te krijgen in deze overtuiging, naar mijn mening behoorlijk overtuigend. De opbouw van het boek – via de vijf krachtlijnen – is helder en overzichtelijk, de vele voorbeelden zijn beeldend en inspirerend zonder hoogdravend en ‘onbereikbaar’ te worden. Met name Krachtlijn 2 ‘Communiceer egovrij’ vond ik een heerlijk hoofdstuk. Geen borstklopperij, geen negativisme, maar het vertellen van een eerlijk verhaal, bij voorkeur op minimalistische wijze. Daar draait het om volgens Stevens!