Op werkdagen voor 23:00 besteld, morgen in huis Gratis verzending vanaf €20

Recensie

De soap achter Twitter

Als het niet waar gebeurd zou zijn, zou De Twitter Story van New York Times-journalist Nick Bilton waarschijnlijk worden afgeserveerd als een vergezochte soap. Vier sociaal onbeholpen hackers vinden elkaar, bouwen aan een internetstartup die zeven jaar later meer dan twintig miljard dollar waard is, en doen er intussen alles aan om elkaar het leven zo zuur te mogelijk maken.

Jeroen Ansink | 21 november 2013 | 2-3 minuten leestijd

De hoofdrolspelers lijken al even onwaarschijnlijk: Ev Williams, de boerenjongen uit Nebraska die al miljonair was dankzij de verkoop van zijn bedrijf Blogger aan Google, Jack Dorsey, de getatoeerde anarchist die zich een tweede Steve Jobs waant, Biz Stone, de allemansvriend, en Noah Glass, de verlegen nerd die zijn hele leven in dienst van het bedrijf stelde om uiteindelijk als grof vuil aan de kant te worden gezet.

De Twitter Story is echter geen keukenmeidenroman, maar een nauwgezette reconstructie op basis van honderden uren aan interviews en vele duizenden tweets, emails en andere vormen van interne communicatie. In een razendsnelle stijl neemt Bilton ons mee op een onwaarschijnlijke trip. Een onverwacht bezoek van rapper Snoop Dogg dat uitloopt op een spontaan kantoorfeestje met veel wietdampen, een site die crasht nét als de bezoekende Russische president Medvedev zijn eerste tweet wil versturen, een dronken avond met voormalig Amerikaans vice-president Al Gore die zich met een fles tequila probeert in te wurmen als investeerder, een gevecht over wie er naast First Lady Michelle Obama mag zitten tijdens het gala ter ere van Time Magazine's honderd meest invloedrijke personen van het jaar - de anekdotes zijn sappiger dan een romancier ze had kunnen verzinnen.

Schokkender nog zijn de machtsspelletjes en interne gevechten die Twitter van meet af aan hebben geteisterd. Ev en Jack spannen samen om Noah aan de kant te zetten, Ev werkt Jack uit het bedrijf, boze investeerders vervolgens Ev, Jack die triomfantelijk terugkeert als CEO om even later het veld te ruimen voor de voormalige komiek Dick Costolo; het is een klein wonder dat de betrokkenen überhaupt nog tijd hadden om een bedrijf te runnen, laat staan om het uit te bouwen tot de huidige vorm.

Inmiddels is Twitter een multinational met meer dan 230 miljoen actieve gebruikers en een onmisbaar middel voor politieke campagnes, geroddel over celebrities, en het omverwerpen van dictatoriale regimes. Half november ging het bedrijf naar de beurs en haalde meer dan 1,8 miljard dollar op. En dat terwijl menig analist zich nog steeds het hoofd breekt over wat Twitter nu eigenlijk is. De mannen van het eerste uur lijken het zelf ook niet te weten: Dorsey ziet Twitter als een plek ‘om jezelf en je ego tentoon te spreiden', Ev juist als een manier 'om te leren wat andere mensen aan het doen zijn’.

Wellicht is dit interpretatieverschil de reden dat de twee zo consequent langs elkaar heen hebben gewerkt. Een medium dat mensen nader tot elkaar zou moeten brengen heeft voor de oprichters zo tot een sociaal isolement geleid. Het is ironie ten top, maar het levert prachtig leesmateriaal op.

Over Jeroen Ansink

Jeroen Ansink is journalist in New York. Hij schrijft en schreef onder meer voor HP/De Tijd, Elsevier Weekly Magazine en Fortune.com. Voor Managementboek schrijft hij interviews. Ansink voltooide een vrij doctoraal in de Letteren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en behaalde het certificaat Business Journalism aan de Wharton Business School aan de Universiteit van Pennsylvania.

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Boek bij dit artikel

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden