‘De meeste bazen snappen wel dat het anders moet, maar waarom gebeurt het nog zo weinig?’ verzucht hij. We zitten buiten, Rick, mijn oud-collega en ik. Uit de wind kan dat nog net. Hij gelooft in mijn ideeën over modern leiderschap, wil zelf ook graag op die manier aan de slag, maar is teleurgesteld in wat hij aantreft tijdens zijn sollicitaties. Ik vertel hem dat ik precies om die reden Lieve leiders, heb geschreven.
Elke paragraaf in mijn boek begint met zo’n anekdote. Ik kon me dan ook geen andere intro voor deze preview bedenken. Een anekdote die meteen raakt aan de kern van mijn boek.
Maar eerst de aanloop.
Nieuwe tijden – oud(erwets) gedrag
Ik draai al behoorlijk lang mee in de werkomgeving. Toch begon ik me de afgelopen jaren meer en meer te verbazen. Want de tijden waren veranderd, maar leidinggevenden leken zich nog net zo te gedragen als toen ik begon met werken. Dat leek me niet alleen raar, maar ook ongezond. Aan mijn eigen ronde tafel ging ik daarover in gesprek met een diverse groep millennials. Zij bevestigden wat ik meende te zien: nieuwe tijden – oud(erwets) gedrag. En ze waren er allesbehalve gelukkig mee. Ze snakten naar bazen die menselijkheid en moed durfden te tonen. Naar ‘lieve leiders’, zoals ik ze ben gaan noemen.
Ik kreeg dan ook met hen en met hun bazen te doen. Want als er niks zou veranderen, zouden er steeds meer mensen ziek worden, hun heil elders zoeken of zzp’er worden. Dat zou niet alleen de dood in de pot zijn voor goedbedoelende organisaties, maar ook voor de samenleving als geheel.
katalysator voor verandering
Mijn omgeving vond dat ik me ermee moest gaan bemoeien. Zij waardeerden de doorleefde kennis die ik in al die jaren had opgebouwd. Ze vonden dat ik er een boek over moest schrijven – als katalysator voor verandering en als ‘zachte tegenkracht’.
Ik twijfelde. Er waren immers al bibliotheken vol geschreven over leiderschap. Moest ik daar dan nog een exemplaar aan toevoegen? Toch bleef het me bezighouden. Want al die boeken hadden blijkbaar nog te weinig geholpen. Ik ging onderzoeken hoe dat kwam en realiseerde me hoe goed ik de hardnekkige mechanismen in organisaties én de menselijke behoeftes die hierbij dwars kunnen zitten, kende. Toen was ik om. Er moest inderdaad een boek komen – maar wel ‘anders dan anders’.
Leiden met liefde en lef
De modderige praktijk van alledag werd mijn uitgangspunt. Als realistische aanvulling op de boeken, cursussen en seminars die starten vanuit de ideale wereld. Want uit ervaring weet ik dat je die in je eigen baan meestal niet herkent. Als ik dan weer eens in zo’n zaal zat te luisteren naar het perfecte verhaal, werd ik er vooral gedeprimeerd van. Perfectie is een illusie. En ook gewoon saai.
Vanuit dat jarenlang zelf in de modder staan – als verzuchtende medewerker en ploeterende baas – is het ook een persoonlijk boek geworden, vol concrete voorbeelden uit mijn eigen praktijk. Samenhangend gebundeld, aan de hand van thema’s en dilemma’s die je elke dag tegenkomt. Denk aan afscheid nemen van collega’s, omgaan met druk, de verleiding van verandering of aan teamuitjes. Voorbeelden die niet alleen denk- en gesprekstof geven, maar die je vooral aanmoedigen om te gaan experimenteren.
Maar bovenal onderkent Lieve leiders, de ‘squeeze’ waarin je je als baas bevindt. Want in de meeste gevallen heb je niet alleen een team te managen, maar ook een ‘bovenbaas’. Dat maakt je baan dubbelspannend. Dit boek laat zien hoe je die spanning – met liefde en lef, en samen met anderen – op een gezonde manier kunt hanteren. Zodat je niet alleen je mensen bij je houdt, maar ook jezelf niet kwijtraakt. En gelukkig is dat allemaal minder moeilijk dan je misschien denkt.
Wil je ontdekken hoe je als leidinggevende menselijk én effectief kunt zijn? Bestel Lieve leiders, via Managementboek.
Over Marianne Janssen
Marianne Janssen vervulde jarenlang management-, advies- en personeelsdirectiefuncties in verschillende internationale organisaties. Met haar tas vol professionele kennis en doorleefde ervaring begeleidt ze nu leidinggevenden en teams bij leiderschaps- en verandervraagstukken. Persoonlijk, nuchter en concreet.