Mede door alle verhalen en ontmoetingen, ben ik aangemoedigd om een boek te schrijven over het vitaliseren van dit sociaal kapitaal. Ik wil hiermee een lans breken voor samenlevingsbrede talentontwikkeling in Nederland.
Op een hoog abstractieniveau introduceer ik daarvoor in dit inspiratieboek amplitie, flexicurity en reflexiviteit, als ankerpunten. Vervolgens leg ik vanuit deze ankerpunten een verband met een aantal verander- en leerprocessen die op samenlevings-, organisatie- en individueel niveau aan de orde zijn..
De omslag naar samenlevingsbrede talentontwikkeling begint met beleving. Wat willen we met elkaar? Als we dit gemeenschappelijk maken, dan pas is het tijd voor het inzetten van samenhangende instrumenten. Hoe gaan we realiseren wat we willen en zorgen we ervoor dat het voor allen zin biedt. Samengevat: ‘de techniek is volgend op de beleving’.
Het boek Vitaliseren van sociaal kapitaal in Nederland biedt geen simpele trucs, gedetailleerde analyses of ingewikkelde vergezichten. Het zijn gedegen en onderbouwde observaties, die ik heb voorzien van een gereedschapskist met doeltreffende tools.
In mijn visie schilder ik de (soms mondiale) omgevingscontext vanuit een historisch perspectief. Verderop in het boek stel ik dat deze ontwikkeling al lang spontaan gaande is en verloopt volgens evolutionaire principes. Het zijn emergenties, die bijdragen aan het begrijpen van de ontwikkelingen die gaande zijn. Het helpt bij een beter en diepgaand begrip te krijgen voor maatschappelijke opdrachten, die voorliggen bij overheden, duurzame organisaties en individuen.
De sociale innovatie rond samenlevingsbrede talentontwikkeling gaat tevens over de omslag van een speelveld dat nu door overheid en marktpartijen wordt gevuld - met burgers en consumenten aan de zijlijn - naar meer gedifferentieerde samenwerkingsvormen tussen burgerij, overheid en marktpartijen. In mijn boek zijn deze abstracties steeds gekoppeld aan voorbeelden uit de praktijk met initiatieven en interviews. Hiermee is voorkomen dat het boek ‘loszingt’ van de praktijk.
De metafoor dat onder de juiste omstandigheden zandkorrels kunnen veranderen in parels, vind ik in dat verband een prachtig vooruitzicht bieden. Want als met de bedoeling om het sociaal kapitaal te vitaliseren vervolgens burgers, bedrijven en overheden samen deze waarde gaan creëren, dan komen uit alle mooie parels nieuwe kroonjuwelen tevoorschijn. Dan ontstaan energieke lokale gemeenschappen en duurzame bedrijven, die functioneren in een betekeniseconomie. Daarbij is dan de (lokale) overheid in staat -waar nodig- maatschappelijke processen met adequate systemen te faciliteren.
De nieuwe kroonjuwelen op basis van collectieve betekenisgeving en ondersteund door digitale voorzieningen zullen bijdragen aan een zinvol en gelukkig bestaan van mensen.
