In het juryrapport stond dat het managementconcept een spannend traject is waarbij de grenzen worden opgezocht en steeds op een andere manier tegen de managementvraagstukken aan wordt gekeken. Die andere manier is het inzicht dat zelden één managementmethode volstaat. Het is soms gas geven, soms remmen. Soms autoritair dan weer participerend. Deze paradox is door de schrijvers in een methode omgezet, die bij Waterschap De Dommel is toegepast. 'Sturing en ruimte' van Leo van der Vorst en Henk Roelofs zet het concept uiteen en doet verslag van de implementatie bij het Waterschap.
'Sturing en ruimte' is geschreven door Leo van der Vorst en Henk Roelofs. Leo van der Vorst is één van de oprichters van adviesbureau Proven en Henk Roelofs is directielid van Waterschap De Dommel. In de ondertitel kondigen ze meteen een nieuw managementconcept aan. Dat belooft wat, denk je dan als lezer. Om die reden nam ik het mee op vakantie. Vernieuwd hoopte ik terug te keren. Maar helaas wordt de titelbelofte niet ingelost.
Het nieuwe aan het managementconcept zou zijn, dat je 'vanuit verschillende perspectieven naar hetzelfde object kunt kijken.' Volgens de schrijvers zijn er verschillende waarheden en om die reden moet je niet kiezen voor òf de ene of de andere waarheid. Als manager moet en/en je uitgangspunt zijn. Op die manier voorkom je 'verstolling'. Bij de strategie kies je in hun methode voor stabiliteit, maar ook voor vernieuwing. In de structuur kies je voor orde, maar ook voor chaos. In systemen voor dwang en vrijheid. Bij personeel voor saamhorigheid en uniciteit. In managementstijl voor autoritair en participatie en in de cultuur voor efficiency en flexibiliteit.
De kunst is nu, volgens de schrijvers, om alle twaalf woorden gelijktijdig als waar te beschouwen en te proberen deze maximaal te benutten in de manier van organiseren. In hoofdstuk 3 wordt beschreven hoe deze aanpak werkt bij het Waterschap De Dommel. Daar is de afgelopen jaren de omslag gemaakt naar een procesgestuurde organisatie met als doel het optimaliseren van resultaatgericht werken in de bedrijfsprocessen. 'Eenvoud, kostenbewustzijn, integer handelen en samenwerking zijn hierbij belangrijke sleutelwoorden.' Nu is mijn beleving en ervaring dat geen enkele manager streeft naar ingewikkeldheid, naar verspilling, leugenachtigheid of tegenwerking en dus snap ik absoluut niet waarom deze doelen moeten worden opgeschreven.
Het is een waarheid als een koe. En dat geldt voor het hele boek. Er staat niets in wat niet waar is, maar na lezing dacht ik: wat heb ik hieraan? En toen moest ik denken aan het spreekwoord: koeien die het meest loeien, geven de minste melk.
