Peter van Lonkhuyzen heeft Taboe: macht gebaseerd op diverse (online) publicaties en literatuur op gebieden als historie, management en psychologie. Hij gebruikt daarnaast veel aansprekende voorbeelden en mede daardoor is het erg aantrekkelijk leesvoer geworden. Ook door zijn schrijfstijl en de indeling van het boek.
Heeft het me wijzer gemaakt? Beslist. Is het vernieuwend? Behalve dat het onderwerp tot een heel boek leidt, niet. Toch raad ik het boek aan. Het leerde mij namelijk hoeveel impact de zogenaamde bully’s (machtmisbruikende bazen) hebben op de carrière en persoonlijke levens van medewerkers. En hoewel vrienden en ik deze impact persoonlijk hebben ervaren, was het besef ervan schokkend.
Daarbij legt Van Lonkhuyzen ook uit waarom er relatief veel mensen lang blijven hangen rond zo’n bully en niet acuut hun biezen pakken of anderzijds maatregelen nemen. Hoe een leidinggevende een bully wordt, licht Van Lonkhuyzen toe met behulp van psychologische verklaringen bij zowel de man of vrouw zelf als door diens omgeving. En het is best eng om te worden gewezen op de grote kans die er is dat je zélf ook ooit een bully wordt!
Verder waagt de auteur zich wat voorzichtig aan de ‘bully-potentie’ van de beide geslachten en aan macht in verschillende landen en tijdperken. Wat maakt de verschillen mogelijk? Hij blijft (terecht) voorzichtig, maar zorgt er wel voor dat je er alert op wordt en deze kennis meeneemt in je eigen werkomgeving waarin verschillende nationaliteiten werken.
Ik gaf al aan dat de inzichten niet nieuw zijn. Ook de auteur beaamt dit en verwijst naar de boeken van Peter Drucker van vijftien tot twintig jaar geleden. Wel maakt hij, gericht op de toekomst, de kanttekening dat na de inzichten van Drucker de wereld weer/nog steeds in een stroomversnelling is geraakt en dat ook macht aan devaluatie onderhevig is. De generatie millennials (na 1999 van school gekomen) heeft steeds minder op met autoriteit. En in een toenemende situatie van welvaart neemt de machtacceptatie af in een land als Nederland.
Alles bij elkaar beschouwend heeft Taboe: macht mij weer meer inzicht gegeven en was het plezierig leesbaar.
