Wanneer 'ken' je iemand? In 'Netwerken doe je zo!' definieert Gerard de Gier 'kennen' als het kunnen benaderen voor informatie. Met de six degrees of separation is aangetoond dat je van iedere wereldburger maximaal zes intermediairs verwijderd bent. Een mondiale netwerkmarkt dus. Netwerken is dan ook kiezen. Selecteren met wie je een relatie wil onderhouden. Dat betekent ook dat je de-intensiveert (dus afstoot) als een relatie niet zinvol meer is. Kwaliteit gaat voor kwantiteit. Zorg dat je actieve relaties ook echt onderhoudt, want zonder focus worden actieve relaties vanzelf passief. In het voorwoord, evenals in de rest van het boek, verwijst De Gier regelmatig naar serviceclubs als Rotary, Lions, sociëteiten, etcetera. Maar ook aan andere plaatsen om te netwerken besteedt hij veel aandacht. Bijvoorbeeld het beginnen van een gesprek met iemand die je (nog) niet kent en het voorbereiden van een gesprek komen aan de orde, evenals concrete methoden als netwerkanalyse. Daarmee is het een overzichtelijk boek met een heldere opbouw waarin het wat, waarom, hoe en waarmee van het netwerken achtereenvolgens aan de orde komen. Een vreemde toepassing is de netwerk-mindmap. Rondom 'ik' maak je wolkjes met categorieën contactpersonen. Per contactpersoon adviseert De Gier een kolom te maken met een aantal (vaste) gegevens. Dat heeft niets met de creatieve methode mindmapping te maken, het is gewoon een overzichtelijke tekening van je netwerk. Vreemd om dat een mindmap te noemen, terwijl creativiteit juist de kern van het netwerkonderhoud genoemd wordt. Voor de doordenkers kan het advies om te streven naar reciprociteit nog wel wat hoofdbrekens opleveren. Het klinkt als een goed advies om in een relatie wederkerigheid na te streven, waarbij iedereen zowel geeft als ontvangt. Maar in het boek wordt ook gesteld dat de beste netwerkgesprekken zijn met mensen op één à twee niveaus boven je eigen niveau. Die 'beste' gesprekken zullen moeilijk de vereiste wederkerigheid opleveren. Het leidt zelfs tot een tweedeling in prooien en jagers. Onderin de piramide zie je alleen maar jagers, bovenin alleen maar prooien. Iemand op niveau x is dan prooi voor jagers op niveau x-2, maar voor het beste gesprek moet hij zelf op jacht naar mensen op niveau x+2. Gelukkig zijn sociale contacten niet zo mathematisch te behandelen. De Gier heeft duidelijk volledigheid nagestreefd. Door het gebruik van een klein lettertype en kleine kantlijnen bevat 'Netwerken doe je zo!' volle pagina's. Het boek is zeker niet vrij van taalfouten. Dat is jammer, want een ontbrekend woord of een verkeerd geplaatste komma is niet nodig en wekt een slordige indruk. Het is niet het eerste boek over netwerken en het zal ook niet het laatste zijn. De Gier is ten opzichte van bijvoorbeeld Ria de Jongs 'De essentie van netwerken' niet erg vernieuwend. Wel is 'Netwerken doe je zo!' erg compleet. Komt er op die belangrijke netwerkbijeenkomst niemand naar je toe? Dan ben je kennelijk geen prooi en moet je dus jagen. De Gier geeft goede tips voor een succesvolle jacht. Ook prooien moeten selecteren, dus het formuleren van een netwerkdoelstelling is ook voor hen relevant. 'Netwerken doe je zo!' is daarmee een boek dat ik kan aanraden voor jagers en prooien. Of je gaat naar een ander feestje, als je alleen voor de gezelligheid komt.
Over Joost van Driessen
Joost van Driessen is manager bij het Ministerie van Defensie. Hij is afgestudeerd in de informatica aan de Universiteit Leiden en deed zijn MBA-opleiding bij de Business School Nederland. Zijn werkterrein bevindt zich op het grensvlak waar organisatie en informatie elkaar raken.
