Een slimme zet, ik kan het niet anders zeggen. Een boek over decision support systems (bent u er nog steeds?) verpakt in de catchy titel 'Klapschaatsen in management'. En dan ook nog eens in staat zijn tot een visie te komen waar u iets aan heeft. Het is niet het meest sexy onderwerp, daar komen Chris Snijders en Frits Tazelaar ronduit voor uit. En hoe eenvoudig hun aanbevelingen ook mogen klinken, deze zijn bepaald niet snel en eenvoudig te implementeren. Het boek is geschreven op basis van verwondering, ongeloof en verbazing bij de auteurs. Zij zijn verbaasd over het feit dat overtuigingen en opvattingen over wat goed professioneel management is, gebaseerd zijn op gebakken lucht. 'Iedereen is gevoelig voor zogenoemde kennis verpakt in een sappig verhaal, en als dit bovendien van een expert komt, verslijt men het gemakkelijk voor de waarheid. De verspreiding van niet-representatieve verhalen over hoe de werkelijkheid in elkaar zit, is er echter mede de oorzaak van dat een verkeerd beeld ontstaat...' Snijders en Tazelaar hebben ongeloof over de grilligheid van die opvattingen en visies, over rages, ongeloof over de angst van managers en experts om voor ouderwets versleten te worden als ze daar niet aan meedoen. En zij verbazen zich over gemiste kansen omdat niet gebruikgemaakt wordt van de omvangrijke literatuur die inmiddels beschikbaar is uit de economische, sociologische en psychologische wetenschappen. Een groot deel van 'Klapschaatsen in management' is ingeruimd voor empirisch materiaal om de bevindingen te onderbouwen. Hoe lovenswaardig ook, vrees ik dat dit potentiële lezers kan afschrikken. Want hoe gaat dat in de boekhandel? U pakt een boek, bladert het eens door en velt een initieel oordeel. Hoe onterecht ook, nodigt de aanblik van een veelheid aan tabellen en kwantitatief materiaal niet direct uit tot consumptie. Bovendien is het jammer dat de auteurs erg leunen op onderzoek uit de wereld van inkooporganisaties, terwijl toch voldoende aanvullend materiaal aanwezig is die de veralgemenisering van de bevindingen van Snijders en Tazelaar rechtvaardigt. Zo durven de auteurs de volgende stelling aan: mensen beschikken niet of nauwelijks over de elementaire bouwstenen die nodig zijn om goede beslissingen te nemen in situaties waarin een groot aantal gegevens moeten worden gecombineerd tot één voorspelling. En al helemaal niet wanneer het toeval hierbij een rol speelt. De oplossing die zij aandragen, lijkt een eenvoudige, maar niet minder taaie, omdat dit nogal wat vraagt van de instelling van de manager of expert. Deze moet weer het ouderwetse 'meten is weten' oppakken en systematisch de eigen praktijk onder de loep nemen. Dit is goed voor de organisatie, verschaft de broodnodige feedback op beoordelingen en managementbeslissingen en stelt de betrokkenen in staat om te leren van fouten. Een tweede stap is om beslissingen uit handen te nemen van de mens. Deze zouden, hoe gek het ook klinkt, volgens Snijders en Tazelaar in het bereik van de computer of van beslismodellen moeten liggen. Het onderzoek dat zij hiernaar verricht hebben, biedt overtuigend bewijs dat dit betere resultaten oplevert. Nogmaals, de opzet van 'Klapschaatsen in management' nodigt niet direct uit tot gretig lezen, maar de auteurs steken als afsluiting een ieder een hart onder de riem: 'Slechts weinig managers zijn goed toegerust om nieuwe wegen in te slaan. Zorg dat u er één van bent.'
Over Perry Oostrum
Per Oostrum begon met schrijven op de middelbare school. Wie niet? Serieus werd het toen hij over zijn grote passie, popmuziek, begon te publiceren in verschillende tijdschriften. 'Mannenleed, een crisisroman' is zijn eerste fictieve werk. Hij werkt als zelfstandig adviseur op het vlak van het onderkennen en beheersbaar maken van risico's en het realiseren van organisatieveranderingen. Per is getrouwd, heeft twee zonen en woont in Wassenaar.
