In die periode kon ik rustig het verhaal van mijn boek vertellen in de media, via talloze presentaties en in het strategisch advieswerk voor onze klanten. Er was echter een probleem: mijn boek beschreef digitale én maatschappelijke disrupties en vertaalde dat in een economische en maatschappelijke transformatie als een toekomstvisie die zich pas in 2030 zou afspelen: een nieuwe manier van leven, wonen en werken, andere economische modellen, duurzame ontwikkelingen, veranderingen in mobiliteit, enzovoort.
Hier wrong het schoentje: het verhaal was uitermate relevant, maar niet dringend. Zelfs mijn eigen collega’s maakten me aan de hand van de Eisenhower Matrix duidelijk dat - hoewel zeer inspiratievol - mijn verhaal niet echt zou resoneren in raden van bestuur of directiecolleges, waar ze toch eerder met praktische digitale transformatie bezig waren.
En toen kwam de eerste lock-down, midden maart 2020. Op enkele dagen tijd werden veel van de scenario’s die ik beschreef voor binnen 10 jaar, plots de realiteit voor iedereen: thuis werken, onderwijs krijgen of winkelen; meer aandacht voor lokale activiteiten en economie; andere mobiliteitsmodi, en ga zo maar door. De meesten onder ons geloofden toen nog dat tegen de zomer het virus wel verdwenen zou zijn. In plaats van volop voor verandering te gaan, bleven organisaties afwachtend zitten, tot het oude normaal zou terugkeren. Hierdoor waren veel aanpassingen en maatregelen halfslachtig, niet structureel en slecht uitgevoerd.
Het besef dat deze nieuwe scenario’s wel eens permanent zouden kunnen zijn kwam er met de tweede en derde golf. Wilden bedrijven overleven dan moesten ze het hele ‘op-afstand’ verhaal beter aanpakken: digitale versnelling was overal het gevolg. Op hetzelfde moment koppelden overheden hun aangekondigde relance-maatregelen aan duurzame verandering, bedrijven vaardigden massaal nieuwe thuiswerkregels uit en ecommerce werd een blijver. Gezinnen deden afstand van hun (tweede) wagen, steden herorganiseerden mobiliteit en bedrijven vergroenden hun wagenpark. Het besef groeide dat de post-Covid wereld er wel degelijk anders zou gaan uitzien, op minder dan 2 jaar werd voor 10 jaar aan beleid geïmplementeerd.
Toen mijn uitgever me net voor de zomer vroeg om voor de volgende druk het manuscript te herzien, was ik meteen enthousiast. Alles wees er op dat de crisis stilaan voorbij was, en die Corona-bevindingen zou ik kunnen gebruiken om het boek te actualiseren. Toen ik me echter aan de schrijftafel installeerde werd duidelijk dat een 4de golf onvermijdelijk was, dat Covid ons nog lang zou achtervolgen, dat de noodzaak tot fundamentele aanpassingen in onze manier van werken en leven alsmaar groter werd.
Uiteindelijk heb ik grote delen van het boek herschreven, als een soort handleiding voor een wereld in versnelde verandering, vandaag én morgen. Ondanks het leed dat Covid aanricht is het momentum voor positieve verandering nog nooit zo groot geweest - laten we dit op een positieve en optimistische manier aangrijpen. Nog meer dan in het oorspronkelijke boek, is de herziene versie van De wereld is rond een boodschap van hoop, een roadmap voor organisaties die zich versneld klaar willen maken voor de toekomst, want de toekomst is nu.
Over Jo Caudron
Jo Caudron is als ondernemer gepassioneerd door technologie en media. Vanuit zijn 20 jaar ervaring in de online wereld en als oprichter van talrijke internetbedrijven, is hij een veelgevraagd spreker op het vlak van digitale en sociale media en adviseert hij grote bedrijven in binnen- en buitenland. Hij is de auteur van het tot Managementboek van het Jaar 2020 bekroonde De wereld is rond.
