Pak de regie over je energie - ‘Toegankelijke en goed geschreven verkenning’

Hoe dan ook, Pak de regie over je energie draait niet om het bedrijfsperspectief, maar om wat je als individu zelf kunt doen. En of dat nu voor werk of privé is, dat maakt eigenlijk weinig uit.

Na een voorwoord en inleiding komen we meteen tot de kern: vijftig vragen, telkens voorafgegaan door een persoonlijke anekdote, waarin aan de hand van een praktijkvoorbeeld een vraag wordt gesteld en beantwoord. Dit varieert van voor de hand liggende vragen (‘Waar haal je energie vandaan?’), spannende vragen (‘Wat hebben natuur, eten, seks en uitademing met elkaar te maken?’) tot oplossingsgerichte (‘Kun je breinprogramma’s uitschakelen om je energietank te vergroten?’). En meer.

Al deze vragen en antwoorden worden telkens in ongeveer drie pagina’s beschreven volgens een vast stramien van anekdotische inleiding, een theoretische kern en een korte samenvatting die ik als ‘breinsticker’ zou betitelen.

De kern

Wat mij vooral heeft gegrepen, is de kern van hoe energiemanagement werkt. Weemaes zet een uiteen hoe de biochemie werkt. Denk aan hormonen als adrenaline, cortisol, dopamine, enzovoort – en beschrijft de invloed daarvan op het brein, en andersom. Aan de hand van de voorbeelden in het vraag-antwoordspel van de auteur krijg je gaandeweg inzicht in deze werking, maar ook in wat je eraan kunt doen. Dat dit eenvoudiger is dan je zou denken, is een eye-opener.

Enerzijds leest het makkelijk weg, zoals je een easy read magazine in de wachtkamer van de tandarts doorbladert; anderzijds zet het je aan het denken en krijg je de neiging om door te blijven lezen. Het niveau varieert van toegankelijk tot – schijnbaar – wetenschappelijk onderbouwd.

Laat je niet verleiden tot diagonaal lezen, ook al nodigt de opzet van het boek daartoe misschien uit. Ondanks de opdeling in losse vragen, is er sprake van een duidelijke opbouw. Thema’s keren terug, worden verdiept of krijgen een andere invalshoek. Op kennis die eerder aan de orde kwam, wordt later teruggegrepen.

breinprogramma’s

Is er dan geen punt van kritiek? Boekrecensenten vinden altijd wel iets, en wat mij betreft zijn er twee punten.

Ten eerste: nadat de inzichten (de oorzaken van stress en het herkennen van de signalen) zijn gegeven, snak je naar de oplossing. Het Hoe dan? blijft soms achterwege of wordt te mager beschreven. Je bent opgewarmd, wilt de diepte in, en dan is het hoofdstuk ten einde. Voor de lezer die op zoek is naar snel resultaat kan dat vervelend zijn. Voor wie echter iets meer geduld (en interesse!) heeft, wordt op ongeveer driekwart van het boek duidelijk dat de oplossing zich vanzelf ontvouwt. Al lezend leer je over biochemie, oscillerende werking, regelstanden, baseline en ‘driehoekjes’. En dan snap je hoe het werkt: hoe je energiebatterij zich vult, hoe je voorkomt dat je structureel je reservetank saboteert, en zelfs hoe je je breinprogramma’s kunt aanpassen.

nodigt uit tot reflectie

Een tweede punt is dat het boek abrupt eindigt na de vijftigste vraag en het bijbehorende antwoord. Dat komt wat te veel over als een open einde. Geen samenvatting, geen handvatten om mee verder te gaan, geen dankwoord, bronvermeldingen of uitsmijter. Juist daar waar je verwacht dat de puzzelstukjes samenkomen, stopt het.

Aan de ene kant ben je dit niet gewend en zegt je lezersbrein dat het niet af is. Aan de andere kant: wat zou er nog toe te voegen zijn? De kennis en inspiratie zijn gedeeld, je kunt er voor jezelf echt mee verder. En wil je meer, dan pak je het boek er gewoon opnieuw bij – en dan kun je er wél diagonaal doorheen.

Pak de regie over je energie is een toegankelijke en goed geschreven verkenning van persoonlijk energiemanagement. Een boek dat je uitnodigt tot reflectie, je soms bij de lurven grijpt door herkenbare, soms confronterende anekdotes, maar je niet altijd bij de hand neemt richting actie. Verwacht geen praktische toolkit, wel een spiegel. En soms is dat precies wat je nodig hebt.