The Craftsman gaat over werk en vakmanschap. Over dingen maken en repareren. En over maken als een vorm van denken. Aan het slot van zijn vorige boek, De cultuur van het nieuwe kapitalisme, noemde de socioloog Richard Sennett vakmanschap al een mogelijk cultureel anker voor het moderne losgeslagen kapitalisme, dat de onzekerheid en vluchtigheid tot systeem heeft verheven.

In zijn boek Help! We worden overgenomen legt NRC-journalist Jeroen Wester uit hoe de zogenaamde ‘moderne investeerders’ (de ‘sprinkhanen’ dus in tegenstelling tot de fatsoenlijke participatie- en investeringsmaatschappijen) te werk gaan. Onwaarschijnlijk simpel: ze kopen een bedrijf en dat bedrijf leent vervolgens een bedrag en stort dat op de rekening van de investeerder. Het rendement wordt verkregen door verkoop van onderdelen, opgedrongen nieuwe leningen tegen een bepaald niet marktconforme rente met lange looptijd, en ten slotte met de verkoop van de resten.

In 'Economie van de eer' verdedigt Dick Pels de 'sociale meritocratie'. Mensen worden in zo'n maatschappij niet beloond met hoge inkomens maar met eer. Het is een interessant boek over ingewikkelde materie en geschreven voor iedereen die geïnteresseerd is in maatschappelijke inkomensverdeling.

Alan Greenspan is de man die we vooral kennen als voorzitter van de Federal Reserve en van zijn fameus raadselachtige financieel economische uitlatingen voor het Amerikaanse Congres. Hij heeft zijn memoires gepubliceerd, die nu ook in het Nederlands zijn vertaald. Dit is een boek waar je even voor moet gaan zitten. Bijna zeshonderd pagina's dik overspant het ruim driekwart van de vorige eeuw.

De eeuwige regels voor financiële vrijheid luidt de ondertitel van 'De rijkste man van Babylon'. Dat lijkt me, in eerste instantie, wat pretentieus maar dan ontdek ik dat het boek al in 1926 is geschreven, het is dus bijna een eeuw oud. Hebben we dan te maken met een oud, inmiddels achterhaald boek? Nee zeker niet. Ik heb het met plezier gelezen.

Willem Middelkoop is in staat gebleken met Als de dollar valt Wat bankiers en politici u niet vertellen over geld en de kredietcrisis (Nieuw Amsterdam) een zeer boeiend maar onderbelicht thema helder voor het voetlicht te brengen. En daarbij perfect te timen: het vertrouwen in de dollar als economische wereldstandaard is nooit zo slecht geweest, de hypotheekcrisis in Amerika blijkt ook vergaande consequenties voor de rest van de wereld te hebben. Zie daar de afhankelijkheid. Toen ik een aantal maanden geleden Zeitgeist The Movie keek, leek de informatie over de relatie Amerikaanse regering en het stelsel van Federale Banken (de FED, een particuliere bank die geld drukt voor de Amerikaanse overheid) vooral een vergezocht verhaal. Eigenlijk helaas, want dat er zo weinig bekend is van het reilen en zeilen van de machtigste economische krachten is zeer verontrustend.

Het is hypocriet om het bedrijfsleven de schuld te geven van de uitwassen van het kapitalisme, stelt de Amerikaanse hoogleraar en oud-minister van Arbeid Robert Reich in zijn nieuwe boek 'Superkapitalisme'.

Levi Strauss is een spijkerbroek, Ralph Lauren een avondjurk en Calvin Klein een onderbroek. De eerste maakt je stoer, de tweede sexy en in de derde lijk je opeens groter geschapen. Dat er achter die namen succesvolle ondernemers schuilgaan zijn we allang vergeten. Het zijn labels, merken. De vraag is echter niet wat maar wie er wordt gemerkt. Gebrandmerkt…