Soms zijn er boeken waarvan je eigenlijk niet zeker weet of je ze wilt lezen. Gewoon omdat de stapels bij de boekhandel zo groot zijn en ze (om een of andere reden) heel hoog staan in de verkooptop 50. Steve Jobs, de biografie is zo’n boek voor mij. 

Jaren geleden werd ik tijdens een training voor het eerst geconfronteerd met het begrip Situationeel Leidinggeven. Het werd me uitgelegd en ik deed er mijn voordeel mee. D.w.z. ik paste het niet al te vaak toe en waar ik met kennis kon en moest pronken riep ik ook wel eens iets over situationeel leiderschap.

Hans van der Loo, Patrick Davidson en Martijn Arets waren bezig met het verzamelen van achtergrondinformatie voor een boek (Wavemakers), en kwamen keer op keer de naam Elon Musk tegen. Voor Hans en Patrick een reden om eens verder te kijken naar de persoon Musk. Wie is die gast eigenlijk, en is hij een ‘Wavemaker’?

Ik ben een fan van Kus de Visie Wakker. En ik was het er stiekem niet helemaal mee eens dat Leidinggeven aan Professionals? Niet doen! Managementboek van het Jaar 2008 is geworden. Totdat ik het las. Ik blijf fan van Geelhoed c.s., maar dit boek is de zeer terechte winnaar. Want Weggeman is er in geslaagd om een zeer leesbaar, leuk, aantrekkelijk, prikkelend boek te schrijven.

Waar goede managers zich tevreden stellen met het behalen van hun doelstellingen en het motiveren van hun team, daar gaat de superbaas een stapje verder, stelt Sydney Finkelstein in Superbosses. Door zich te constant omringen met ruw talent en dat optimaal te ontwikkelen, tillen superbazen hun hele omgeving naar een hoger niveau. Veel van deze protégés komen uiteindelijk zelf ook op een toppositie terecht, zodat elke superbaas kan buigen op een aantoonbaar track record.

In haar vorige boek Mentaal Kapitaal beschreef psycholoog Elke Geraerts, die academische posities bekleedde bij Harvard, Maastricht en Rotterdam, hoe het succes van een organisatie afhankelijk is van het mentale vermogen van haar medewerkers, ‘zoals het succes van een sportteam wordt bepaald door het fysieke vermogen van de atleten’. In het boek onderscheidt ze vier interventies die een hefboomeffect hebben op veerkracht: zelfcontrole, optimisme, aandacht en bewustzijn. Alle vier deze ‘hefbomen’ zijn te trainen.

Een boek met warme aanbevelingen van Simon Sinek, Stephen R. Covey en onze eigen Jitske - Deep Democracy - Kramer op de omslag moet wel goed zijn. En dat is ook zo.

Pim Steernemans De praktijk van de positieve psychologie: over interventies in organisaties in transitie, op school en op het werk is verrassend helder geschreven en onderbouwd. Het gedachtegoed van de positieve psychologie is bij de auteur in goede handen.

Er zijn van die boeken waarvan je niet begrijpt waarom ze geen succes zijn geworden. Of nóg geen succes natuurlijk. Houston, we’ve got a problem, leiderschapslessen uit films, is daar één van.

Omdat ik het zeg van Marianne Busard, Wim Geerts, Petra Sevinga en Jeroen van der Wouw is een ontzettend leuk boekje. Van het begin tot het einde word je geconfronteerd met tegendraadse opmerkingen die je als manager zult herkennen en die je aanzetten tot reflecteren. Vaak toveren de opmerkingen een glimlach om je mond.

Succesvol overtuigen is niet alleen een kwestie van wát je zegt, stelt Robert Cialdini in Pre-suasion. Minstens zo belangrijk is het cruciale moment vóórdat die boodschap wordt geleverd.